[author]της Μαρίας Ανδρεαδέλλη [/author]
Τώρα ας εξετάσουμε τις ευχές και τα όνειρα ως μέρος της ζωής μας.
Ζωή μας και τα ανεκπλήρωτα όνειρα, ζωή εν αποστάσει, ζωή σε μορφή λανθάνουσα.
Η υπόσχεση των ονείρων μοιάζει να είναι η εκπλήρωση του ιδεατού.
Μια ιδέα, ένα όραμα, βγαλμένο από ένα σύμπλεγμα επιθυμιών μεταμορφώνεται σε όνειρο και τίθεται κατόπιν αλλεπάλληλων ευχών ως σκοπός μιας ζωής.
Η ζωή μας, αυτομάτως παύει να είναι η αρκούντως επιθυμητή, αποκτά μια σειρά από ελλείψεις ώστε έτσι να μπορέσει να θεμελιωθεί γερά το όνειρο.
Συχνά το όνειρο μένει ως μια μακρινή υπόσχεση ευτυχίας και αυτή είναι μια όχι και τόσο ευτυχής κατάληξη, όμως είναι σαφέστατα ασφαλέστερη από μια άλλη αρκετά επικίνδυνη εκδοχή: το να βρεθούμε μετά από ψυχικούς ή και σωματικούς κόπους και αγώνες στο κατώφλι του ονείρου μας και τότε να διαπιστώσουμε ότι τελικά δεν είναι κάτι το τόσο εκπληκτικό και ότι πλέον δεν είναι αυτό εκείνο που επιθυμούμε.
Καλή Χρονιά!