ΘΥΣΙΑ
Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Προς Κορινθίους Α΄ ιγ 8
Το ασυμβίβαστο κακό
επισκιάζει τα πάντα.
Οι κρύσταλλοι της γονιμότητας
μας χαρακώνουν καθημερινά
με καθοδηγούμενες δολοφονίες,
αγοραπωλησίες παιδιών,
επώδυνες αυτοχειρίες,
σαρκικές προσφορές επιτηδείων,
υγειονομικές υπηρεσίες πιστωτικών καρτών,
δανειακές καρκινικές επιπτώσεις,
δωρεάν σχολικό αποπροσανατολισμό,
μεταναστευτικές αδιέξοδες διεξόδους.
Σπάστε τα τηλεοπτικά παράθυρα,
κατακρεουργείτε τις ψυχές μας,
πεθαίνουμε δίχως αγάπη.
Αγάπη,
γιατί μας άφησες ολομόναχους;
Πού είσαι;
Σου φωνάζω επιτακτικά,
άκουσε τον ικετευτικό μου σπαραγμό.
Αγάπη,
μην επιτρέψεις, ακόμη και τώρα,
στο ύστατο ελπιδοφόρο δευτερόλεπτο,
να παραδοθεί το ανθρώπινο γένος
σε εμφύλιες συρράξεις
διακυβερνητικών εξουσιαστικών εγωισμών.
Αγάπη,
πρωτογενή παράγοντα ανθρωπιάς,
θυσίασε εμένα ως αντίτιμο σωτηρίας
στις ουράνιες αιώνιες ενανθρωπίσεις.
Αγάπη,
σε αγάπησα πολύ…
ΝΟΗΜΑ
Μνήμη Τάσου Λειβαδίτη
Τάσο, νυχτερινέ επισκέπτη
στην αίθουσα με τα εργόχειρα,
κανείς δεν κατάλαβε το νόημα
του πολύτιμου στίχου σου.
Ακόμη και αυτοί που νομίζουν
ότι συνδέουν ψυχικά συναισθήματα
στο χαρτί, είναι μόνο λόγια,
πάσχουν αφάνταστα στις πράξεις.
Μίζεροι, μεμψίμοιροι, κόλακες,
ειλικρινά τους σιχάθηκα.
Τάσο,
φίλε μακρινέ και αγαπημένε,
μακάριοι αυτοί που πεθαίνουν
ένδοξα για τους άλλους.
Ξεκουράσου τώρα,
πρέπει να γυρίσεις πίσω…
ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Εξακολουθώ να βλέπω στον ύπνο μου
τον παραγιό του χασάπη.
Το παρελθόν μου
άρχισε πάλι να με προκαλεί.
ΑΠΑΓΩΓΗ
Η αποκτήνωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης,
φιλτραρισμένες ερωτήσεις
υπό το πρίσμα του στιγματισμού.
Για ποια ελευθερία λόγου κάνουν λόγο
όταν φιμώνουν τις πράξεις;
Μίλησε για τα ψυχικά σου βιώματα.
Μίλησε για το σαθρό πολιτικό σύστημα.
Μίλησε για τα στημένα παιχνίδια.
Μίλησε για τις αιματηρές ληστείες.
Μίλησε για τη δωρεάν υγεία.
Μίλησε για τη δωρεάν παιδεία.
Μίλησε για τους νόμιμους τοκογλύφους.
Μίλησε για την βιομηχανία των όπλων.
Μίλησε για τον ευνουχισμό του άντρα.
Μίλησε για την απόλυτη ανεξαρτησία της γυναίκας.
Μίλησε για τους φρικαρισμένους ψυχίατρους.
Μίλησε για τα συμφωνητικά γάμου.
Μίλησε για τους συνταξιούχους.
Μίλησε για τους απολυμένους.
Μίλησε για τα ένστολα ανδροειδή.
Μίλησε για το ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας.
Μίλησε για την αγάπη.
Μίλησε για τους εργολάβους κηδειών.
Μίλησε για τους άκαρδους γιατρούς.
Μίλησε για τους δανειολήπτες.
Μίλησε για τους ελευθέρους επαγγελματίες.
Μίλησε για το ασφαλιστικό σύστημα.
Μίλησε για τους ζωόφιλους.
Μίλησε για τους οικόσιτους τεμπέληδες.
Μίλησε για τους άσπλαχνους επιχειρηματίες.
Μίλησε για τα νεκρά μωρά στην Αιθιοπία.
Μίλησε για τον εμφύλιο στη Συρία.
Ημίαιμοι καταπατούν τους θεσμούς,
καταπατούν τον τρόπο ζωής μας.
Γεννάνε μελλοντικούς γενίτσαρους
σε καθαρά δωμάτια δίχως εικονίσματα,
παραδίδουν το χρίσμα σε ορθόδοξους ναούς.
Τρέφουν με ακατάλυτο μίσος
την καρδιά του λυκάνθρωπου για το ιερό σύμβολο.
Βλέπω τη γενιά μου να ξεκληρίζεται
και τραυματίζω θανάσιμα
τα ανεξίτηλα καλοκαίρια στην πολυκατοικία.
Κοιτάζω τις φωτογραφίες της βάφτισής μου
και παρακαλάω τον ουράνιο βασιλιά
να μην υπήρχα σε αυτές.
Δεν θέλω να ζω κλεμμένες στιγμές.
Δεν θέλω να υποχρεώνομαι σε κανέναν.
Δεν θέλω τα ματωμένα χρήματά σας.
Πού να επιρρίψω ευθύνες;
Στους ατιμώρητους γραβατοφόρους;
Στους μανιακούς εφοπλιστές;
Στους προσκεκλημένους στα πάνελ;
Στους «βαδίζω σε μια γραμμή» δημοσιογράφους;
Στους εμπρηστές των δασών;
Στους γλυκανάλατους κριτικούς ταλέντων;
Στους άπληστους τραπεζικούς;
Στους ψυχοφθόρους υποκινητές;
Στους πολιτικά ιδεολόγους;
Βιασμός,
αυτοκαταστροφή,
φυλάκιση,
παράνοια,
εγκλεισμός,
μυστηριακοί δεσμοί,
αίμα,
χώμα,
πορνεία,
καντηλανάφτες,
χάλκινα τάματα,
προσευχή,
κραιπάλη,
έλλειψη επικοινωνίας,
νυμφομανείς καμαριέρες,
διόπτρες,
φωταγωγοί,
ατιμωρησία,
πλάσματα της νύχτας,
γυαλισμένοι νεκροθάφτες,
καταναλωτική κοινωνία,
ατροφικός πληθωρισμός.
Όποιος θέλει να μου πάρει
βίαια την ανάσα,
πρέπει να με σκοτώσει.