Το “πΟΙΕΙΝ” γιορτάζει φέτος τα δέκα χρόνια λειτουργίας του. Θα είμαστε και πάλι μαζί σας τη Δευτέρα 18 Αυγούστου. Καλό Καλοκαίρι!
`
*
Πώς ευχαριστιέμαι
μέσα στο σουβλατζήδικο
που έχει ο πατέρας σου
κάθεσαι στο ταμείο
στάζει ο γύρος
την ώρα που γυρίζει
στάζει και ο ιδρώτας σου
πάνω στο λευκό σου στήθος
*
ΤΟ ΝΕΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΣΙ
Στο πρώτο συμπόσιο
είχαν σουρώσει στα γρήγορα
και τότε ο Ησίοδος
τους είπε την αρχαία συνταγή:
-για κάθε κούπα κρασί
θα ρίχνουμε 2,5 κούπες με νερό
μες στο κροντήρι
κι έτσι τα επόμενα συμπόσια
κύλησαν μες στη νηφαλιότητα
*
800 γραμμάρια ζυγίζει
το μεγάλο σου βιβλίο
και στις σελίδες του
κατάφεραν και χώρεσαν
με άνεση
8000 ποιηματάκια
*
Ας ήτανε ο πόνος
ένα τσιγάρο δρόμος
λέει το λαϊκό τραγούδι
Πιο καλά δυό τσιγάρα
ένα για τον πηγαιμό
κι ένα για το γυρισμό
*
Τhis is Greece
SEX 30%
LOVE 25%
RELAX 45%
έγραφε παλιά το μπλουζάκι
της όμορφης τουρίστριας
Τώρα άλλαξαν τα λόγια
μοναξιά
LONELINESS 50%
φτώχεια
POVERTY 50%
*
Στην αγκαλιά του μπουζουκτσή
ξάπλωσε το μπουζούκι
το χάιδεψε τρυφερά
μεράκλωσαν παρέα
*
φτηνή βιβλιοδεσία
Πάει η παλιά μου συλλογή
άρχισε και διαλύεται
σα γερασμένο βίπερ
κουράστηκαν οι κόλλες
σπάσανε και οι κλωστές
Σκορπίζει
σαν παλιό μπεγλέρι
όμως τώρα έχω
ποιήματα σε μονόφυλλα
για να κρατώ στο χέρι
*
γάτες του χειμώνα
Μια άσπρη γάτα
λιάζεται πάνω στο πεζούλι
κι άλλη μια πεθαμένη
πάνω στο πεζοδρόμιο
*
Γλυκό και τρυφερό
το φιλί σου
ακουμπούν απαλά τα χείλια
μιλούν ευγενικά οι γλώσσες
Όμως τα χέρια παίρνουν θάρρος
και το σκηνικό αλλάζει
*
Μου κλέψαν τον ύπνο
οι καινούργιοι στίχοι
άγρυπνος έμεινα
όλη τη νύχτα
*
Απότομα ήρθε η παγωνιά
κρύφτηκαν τα πουλιά
στα δέντρα
κι άδειασε η πλατεία
απ’ τους πλανόδιους μουσικούς
*
ΟΜΟΝΟΙΑ
Τα λαϊκά κορίτσια
που κάνουν πεζοδρόμιο
στον πεζόδρομο της Δώρου
προσφέρουν στους πελάτες τους
τα δώρα του έρωτα
*
Κάτι γριές
στην 3ης Σεπτεμβρίου
ακόμα στον αγώνα του έρωτα
βγάζουν το μεροκάματο
και δίνουν χαρά
σε παλιούς πελάτες
τώρα πια γεροντάκια
*
Κάθισες λίγο κι έφυγες
ήθελες μόνο
να μ’ ανάψεις
έχουν περάσει δυό βδομάδες
ακόμα δεν κατάφερα
να σβήσω
*
ΟΡΟΣ ΚΑΥΚΑΣΟΣ
Έλεγε στην Ιώ Ινάχου
ο Προμηθέας ψηλά στο βουνό:
-άκουσε και τα δικά μου βάσανα
πονεμένη μου κοπέλα
χρόνια μεταμορφωμένη σε αγελάδα
από τη ζηλιάρα Ήρα
τώρα το συκώτι μου
έχει λιγάκι θρέψει
γι’ αυτό σε λίγο θα φτάσει
ορεξάτος
ο μεγάλος αετός
όλο τον στέλνει ο Δίας
για να με ξεσκίσει
γιατί είπα αλήθειες
γιατί αγωνίστηκα
Εγώ καρφωμένος
στα έρημα βράχια
κι εσύ κυνηγημένη
με αλογόμυγες να σε τσιμπούν
μόνη σου περιπλανιέσαι
σε μέρη αφιλόξενα
*
Ακριβές κηδείες
ακριβοί παπάδες
πρέπει να μείνουμε ζωντανοί
σε πείσμα των ακριβών
γραφείων τελετών
*
Πολλά τραγούδια
σου είπα απ’ το τηλέφωνο
θέλω να δω το πρόσωπό σου
κατέβα μια φορά
κι έλα στο πάρκο
κάθομαι στο παγκάκι
που φαίνεται απ’ το μπαλκόνι σου
*
Πήρα ξανά το μονοπάτι
των μπεκρήδων
κι έφτασα στην αυλή σου
ωραία ταβερνιάρισσα
*
Τα ψάρια πηδούν στο νερό
κάποιο μεγάλο τα κυνηγά
για να τα φάει
κι εσύ μοναχικέ κολυμβητή
πιστεύεις πως πηδούν
για να σου πουν καλημέρα
*
ζωγράφος και ποιητής
Όλη τη μέρα ζωγράφιζε
τους μεγάλους του πίνακες
και το βράδυ ξεκουραζόταν
με μικρά χαϊκού
*
Τα ποιήματα
έξω απ’ τα βιβλία
σαν τα πουλιά
σχήματα που πετούν
στον ουρανό