`
Από το βιβλίο: Kalam Le-l-Shabad, «A multilingual anthology of contemporary Egyptian poetry with International contributions», Edited by Dante Marianacci and Paolo Vanino, Must Cairo 2013
`
1) Islam El-Sha’rawy (1991)
Τα μάτια σου
Όμορφα σαν παλάτι λαμπρό, που η λάμψη του με τύφλωσε. Άσε με να πιω απ΄το κρασί σου…
Όλες οι μούσες είναι δάκρυα χυμένα… Έχω χαθεί στο μέσο και βλέπω δυο φτερά από μακρυά
Ένα μαγικό ιπτάμενο χαλί, είσαι ένας άγγελος…η σελήνη σε ζηλεύει
Εκείνος είπε «κοίτα με και θα ξαναβρείς την όρασή σου
Κοίταξα, ώστε να δω, να ζήσω ξανά!! Χωρίς εσένα, όμως, είμαι ένα παιδί μονάχο στην έρημο
τα μάτια σου είναι ένα πέλαγος που με γιατρεύει, με πνίγει καθώς κολυμπώ…
Εύχομαι να είσαι εδώ, να είσαι εγώ κι εγώ να είμαι εσύ…
Μόνο τότε θα δω, ο Φόβος θα φύγει από την καρδιά μου και θα αναφωνήσω το όνομά σου που παίζει μουσική σε ρόδινα αυτιά, το χρώμα των παρειών σου, τις βλεφαρίδες και τα μαλλιά σου που φωτίζουν τον κόσμο και καθοδηγούν όσους έχουν ξεστρατίσει
Σίγουρα είμαι άνθρωπος που μόνο εσένα θέλει…!
`
*
2) Michael Halim (1989)
Κοίτα!
Κοίτα τι έγινες
τι νόμιζες ότι θα ήσουν
Κοίτα, ο χρόνος μπορεί να ξεγλιστρήσει
δεν άρχισες καν να σέρνεσαι
Κοίτα όσο μακρυά μπορείς να δεις
Κοίτα βαθιά, κοίτα πιο μακρυά
Δεν είναι αυτό που ψάχνεις;
Ή περιμένεις κάποιον άλλον;
Κοίτα και πες μου, φίλε μου
Ποιο το νόημα τούτης της ζωής;
Πες μου οτιδήποτε
Που να αξίζει τα βάσανα
Ζωή που σπαταλιέται σε έναν αγώνα
Η ουσία του ταξιδιού είναι χαμένη
και το μυαλό διαστρεβλωμένο
Κι εμείς χάσαμε τα σημαντικά
Κοίτα, λοιπόν, και πες μου, φίλε μου
Ζούμε σαν μηχανές
Ζούμε σε καιρούς ομιχλώδεις
μιλούμε όταν πρέπει να σωπάσουμε
και σωπαίνουμε όταν έρχεται η ώρα να μιλήσουμε
κυνηγούμε φύλλα στον άνεμο
ήμασταν τυφλοί
βρίζουμε τους πάντες
αλλά δεν βρίζουμε τον εαυτό μας
δειλοί
με το ζόρι στο πάτωμα
σαν σκλάβοι ενός αφέντη
που δημιουργήθηκε στο κεφάλι μας
παραδινόμαστε
τα παρατάμε
Ενδίδουμε
Φοβόμαστε
τα πάντα γύρω μας
Τα κορμιά μας μεγαλώνουν
τα κεφάλια μας μικραίνουν
οι ψυχές μας σκοτεινιάζουν
οι καρδιές μας ξεθωριάζουν
Δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε
Δεν μπαίνουμε στον κόπο να μάθουμε
Γιατί να μπούμε άλλωστε;
Έχουμε τη γνώση
άσχημα αστεία
η γνώση είναι βάρος
μας είπαν αρκετά
γιατρεύει, πληγώνει
δεν χρειαζόμαστε κι άλλη
*
Θα μάθεις
όταν ειπωθούν και πραχθούν τα πάντα
θα μάθεις
θα ανοίξεις τα μάτια σου
και θα δεις με μεταμέλεια
πως εσύ…
Δεν ήξερες
`
*
3) Nassrine Nabil (1992)
Χαμένος από μια στάλα
Τον ξελόγιασα με το σώμα μου
το βελούδινο δέρμα μου…
Αυτός με άρπαξε από τη μέση, με αγκάλιασε
Το φιλί μου έπεσε στο πουκάμισό του
Το άρωμά του ξεθύμανε από την ανάσα του
Κι έτσι πίεσε τα χείλη του στα δικά μου, μέχρι που εξαφανίστηκα…
Και ο άντρας χάθηκε, με μια στάλα σήψης
`
*
4) Ahmed Aid (1980)
Έσφαλα
Πράγματι έκανα λάθη
Τα είδα όλα πριν πολύ καιρό
Φοβόμουν να εκπλαγώ με ό,τι δεν θέλω
Συνήθιζα να κουβαλάω, σαν μουλάρι στην αγορά
να περπατάω σύμφωνα με τα καπρίτσια του ανόητου αφεντικού μου
Και ήξερα, μόνο ένα πράμα χρειαζόμουν να επιβιώσω
Όπως το παιδί χρειάζεται το γάλα
από το ντελικάτο στήθος της μάνας…
Χρειάζομαι ένα τραγούδι στο χρώμα του γρασιδού, να ζει στο μπαλκόνι μου
και μια ευχή στο χρώμα της πασχαλιάς να γεμίζει τον κήπο μου
Μια αγαπημένη μορφή να φωτίσει το δωμάτιό μου
και να συναντήσω εσένα πέρα από την ιστορία μου
Ένας άνθρωπος στη γη εγκαταλείπει τα όνειρα
γιατί τα όνειρα είναι για αυτούς που θέλουν να υποφέρουν
μάταιες προσπάθειες
Λάθη που γεμίζουν το όραμά μας
κοιτάζουμε τη ζωή
και βρίσκουμε μοναχά λάθη
`
*
5) Ghada Khalifa
Κάτω από τη στέγη
Θάνατος παντού ολόγυρά μας
Θάνατος και βάσανα και απώλεια της όρασης
Όλα αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα κάτω απ’τη μύτη μας
Και αυτό που σκέφτομαι
Είναι πως υψώνομαι στο Θεό
Χωρίς να ξέρω πώς είναι η ζεστασιά της αγκαλιάς ενός άντρα
Θα με βίαζαν στο δρόμο
Πριν μάθω την ομορφιά του απαλού αγγίγματος
Όλη αυτή η ανοησία
Με κάνει να μισώ τον εαυτό μου
Ελευθερία…ποιο είναι το αληθινό όνομά σου;
Πώς είσαι χωρίς μακιγιάζ
Άσε με να γελάσω δυνατά
Ή είσαι
Πάντοτε
`
* Οι συγκεκριμένες μεταφράσεις έγιναν από τα Αγγλικά.