Καμένη σάρκα
Ανοίξατε τον άδειο, πράσινο κάδο
και ραντίσατε με άρωμα κατάλληλα ακριβό
τα εσωτερικά τοιχώματα.
Ύστερα κρύψατε τα χέρια σας
στην κοντινή γωνιά του δρόμου·
στο σκοτάδι της πόλης·
στο σκοτάδι της προσμονής
και με πύρινα μάτια περιμένατε.
Τα ανυποψίαστα θύματα δεν άργησαν.
Τα τράβηξε το άρωμα
το ακριβό
και κατέφθασαν με το παραμιλητό της πείνας
και τη βεβαιότητα της πλήρωσης.
Έπεσαν μέσα για το απαραίτητο ξεκοκάλισμα.
Τότε, με ταχύτητα αστραπής
τρυπήσατε το σκοτάδι
και κάτω από το αχνό φως του φανοστάτη…
κλείσατε το καπάκι.
Ένα σπίρτο ανάψατε
και το πετάξατε μέσα, από την έξοδο των υδάτων.
Η καμένη σάρκα και το αίμα τους πολύτιμο
για τη συνέχιση της πορείας σας.
****
Καλλιέργεια
Λευκό χαρτί σου παραδίδεται,
τα πρώτα χρόνια,
να ζωντανέψεις πάνω του
ήλιο λαμπερό,
πιο λαμπερό κι απ’ τον πραγματικό·
να στήσεις τραγούδι,
χορό για την αγάπη·
να το διπλώσεις με τέχνη
να φτιάξεις ένα βαρκάκι ταξιδιάρικο,
πιο ταξιδιάρικο κι από τ’ αληθινά.
Ή, σα σύγχρονος άνθρωπος σ’ αρχαίο επάγγελμα
μπορείς να φτιάξεις μ’ αυτό μια κάλπη
και να ρίξεις μέσα
μια ψήφο λογικής.
Κι εσύ;
Τι κάνεις;
Στο όνομα ποιάς καλλιέργειας
φυτεύεις μέσα του
σπόρους από κάκτους;
****
Με λόγια και σιωπές…
Στου Αιγαίου το μεγάλο πανηγύρι
προς έκπληξη μεγάλη των αρχών
ακούστηκε πως δρέπουν το λιοπύρι
με panels των φωτοβολταϊκών·
πως κλείνουν στων σπιτιών τους τα σαλόνια
εξαίσια της γης ψηφιδωτά
γελώντας με τη σκέψη τους σαρδόνια
πως δε θα χρειαστούνε και χαλιά.
Μαρμάρινα κομμάτια σαρκοφάγων,
πιο πέρα διαλυμένοι αμφορείς·
πρωτότυπα υλικά Ελλήνων μάγων
που χτίζουνε ανέσεις όπου γης.
Με λόγια και σιωπές εξωνημένες
παρούσα η εξουσία στη γιορτή,
πατά στης ιστορίας τις αρένες
μ’ επώνυμη της πλαζ περιβολή.
Δε φτάνει η ιστορία να μας σώσει
οι νόμοι, οι συμβάσεις κι οι δομές.
Μονάχος του ο νους μας ας ματώσει
του Έλληνα για να ’βρει τις τροχιές.
Βιογραφικό:
Το όνομά μου είναι Βραχνός Σάββας. Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1974 όπου και διαμένω. Εργάζομαι στον τραπεζικό τομέα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που αποστέλλω κείμενά μου προς δημοσίευση.