ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ
Tα παιδιά με τις Lacoste, τα Marlmroro και τα Adidas
βασανίζουν θανάσιμα την ησυχία των αστών. Με
σκληρά ναρκωτικά κόβουν
τις φλέβες της μοναξιάς. Με μηχανές
Yamaha
προσπερνούν τον ίλιγγο της εποχής,
κυνηγούν ένα πρόσωπο, μια
περαστική στιγμή
έκστασης.
*
ΣΚΛΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ
Ξύπνησα μ’ ένα δάκρυ στα μάτια. Mε ένα ματωμένο σεντόνι
τύλιξα το πρόσωπο της μέρας. Έπειτα μέτρησα την αγωνία
το αίμα που ξόδεψα
γράφοντας
αριθμούς
στις γωνίες
της μελλούμενης πολιτείας.
*
ΤΙ ΝΑ ΠΩ!
Εσείς που κάνατε σημαία την συναλλαγή και τώρα κομπορ-
ρημονείτε,
να δούμε αύριο –όταν θα σχίζουν, φύλλο, το πέπλο της υπο-
κρισίας σας οι διαδηλωτές, όταν θα αποκαλύπτουν, ήλιος,
τον ανδριάντα της αναλγησίας σας οι μαθητές, όταν θα σας
διαπομπεύουν στο δρόμο στρατιές – τι στην ευχή θα βρείτε
να τους πείτε;
(τι θέλουν πάλι τα κωλόπαιδα;)
Ήταν ανάγκη, τι το θέλατε; Μήπως δεν ξέρατε ότι είστε: Α-
σήμαντοι όσο τίποτα, κενοί όσο ποτέ και κυνικοί όσο κανείς;
Εκτός κι αν δεν γνωρίζατε, ότι χωρίς αυτογνωσία δεν υπάρχει
τραγωδία, βέβαια, οπότε, πάσο, τι να πω;
*
ΑΙΔΩΣ
Μα, δεν αισχύνεσθε, τι λέτε, πως είναι δυνατόν εσείς εμάς
να εγκαλείτε;
Εσείς που βγάλατε τα πάντα στο σφυρί
Εσείς που παίξατε τις τύχες μας στα ζάρια
Εσείς που δώσατε αξίες, μύθους, έπη, συλλήβδην, τοις κυσί;
Και μη μας πείτε πως δεν ξέρατε, πως δεν καταλαβαίνατε.
Αφήστε κύριοι τον κυνισμό, τους εαυτούς σας εγκαλέσετε.
*
ΕΥΘΥΝΗ
Γιατί μυρίζει απελπισία, ποιος ευθύνεται γι’ αυτή τη δυστυχία;
*
ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
Μα, ποιος είσαι πες μας τέλος πάντων; Τη
μια το παίζεις αφασία
την άλλη υπεροψία
λες και δεν είσ’ αυτός
που δολοφόνησε την προσδοκία
και πάψε να το παίζεις επιτέλους θύμα
να εγκαλείς τους άλλους ως ενάγων
να εκφωνείς Φιλιππικούς ως Δημοσθένης αενάως
να κοινωνείς τους δυστυχείς στην επαιτεία
κι εσύ να ζεις εν ευωχία. μα
οι καιροί ου μενετοί
οπότε μην ελπίζεις προπετή στην ασυλία,
πολλώ δε μάλλον
στων νεκρών την ευσπλαχνία –
γιατί,
παράλληλα με τους δειλούς
τους Νενέκους
και τους νάνους
υπάρχουν κι οι ακτιβιστές
που ανατρέπουν σταθερές. και,
μη σκεφθείς πως είναι ανωνύμου Έλληνος τινός
αλλ’ επωνύμου Εξαρχείων γι’ αυτό μην κρύβεσαι
ωσεί νεκρός
στο λαμπρό σου Μαυσωλείο.
*
ΝΕΜΕΣΙΣ
Με το τελευταίο τραίνο της γραμμής και καθυστέρηση εποχής
μεσούσης και της παρακμής κατέφθασε εν μέσω φώτων, ιαχών,
η αειφόρος λήθη. Κόμιζε βέβαια.
ουαί –
και υποψία γέλωτος ειρωνικού (που πας, ρε, νεοέλληνα;)
εις τα βαμμένα χείλη
όμως αυτό κανείς μας δεν το πρόσεξε δοθείσης της σπουδής.
πιστεύαμε πολύ στο θέατρο εμείς.
*
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ
… κύκνοι ληστές του άσπρου μην ξεχάσετε
το μαύρο της καρδιάς μου!
*
I
Υπάρχω όπως τα πράγματα στον ήλιο κρεμασμένος
σε μια νάιλον κλωστή
με όμορφα πλαστικά μανταλάκια
γύρω
από μια θολή ανάμνηση του πρώτου μου εαυτού.
II
Ετούτο το λαχάνιασμα της αγωνίας κρυμμένο στο λίγο της
ζωής
γεμάτο αλλοτρίωση νάταν τρόπος να το πέταζα στη γωνιά
που στήνουν
τα τραπεζάκια τους οι μικροπωλητές,
να το πωλούσα όσο όσο
να τ’ άλλαζα κάποτε με μια σταγόνα χαράς, μια υποψία α-
νακούφισης
ή να ’παιρνα μια εικόνα ήλιου τη νύχτα και να ’τρεχα
χαμένος
στη νοσταλγία της μέρας.
III
Σκόρπησα σπάταλα την ηλικία Την απλότητα κι εκείνη την
αυθόρμητη
ορμή της εφηβείας την ξεπούλησα, όμως την υποψία της
προδοσίας
θα την κρύψουν πάλι τα ακριβά αρώματα των κοριτσιών
που αντιστέκονται
στις μελλοθάνατες κινήσεις της νύχτας.
*
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Με τα μάτια στην κλεψύδρα: «μην ακούς» ικέτευε συκο-
φαντίες έλεγε στην ενεδρεύουσα συνείδησή του όμως αυ-
τή ανένδοτη αναδιφούσε (τώρα βρέθηκε;) τα πεπραγμένα
της ζωής του ώσπου δεν άντεξε (συνήθως δεν αντέχεται)
γιατί το ήθος είναι ήθος λέγεται κι αυτός δεν είχε στάλα
πτώματα είχε απλώς στον κήπο του σπιτιού του οπότε μό-
λις διαπίστωσε: Μα τι μου λες δε βλέπεις που καιρός για
τύψεις
αναιρέσεις
διαψεύσεις; Δεν είσαι εσύ αυτός μην επιμένεις. Εσύ ’σαι
προσωπείο αλγεινό» του είπε και απέστρεψε το πρόσωπό
της τη στιγμή που έσβηνε το «μπιτ» και άρχιζε η ισοηλεκ-
τρική γραμμή του καρδιογραφήματός του.
**************
Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Μάνος γεννήθηκε στην Κυψέλη του Γράμμου. Έχει γράψει θέατρο, ποίηση, πεζογραφία. Ποιήματά του και το θεατρικό του έργο “ΕΡΧΟΜΑΙ ΤΑΧΥ” έχουν μεταφραστεί στα: Αγγλικά, Γερμανικά και Ρουμάνικα. Ποιήματά του επίσης έχουν συμπεριληφθεί σε ξένες ανθολογίες Νεοελληνικής ποίησης. Λογοτεχνικά, δοκιμιακά, κριτικά και πολιτικά του κείμενα έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε εφημερίδες (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΑΥΓΗ, ΒΗΜΑ, ΑΝΤΙ, ΦΩΝΗ, ΕΣΤΙΑ, ΔΥΤΙΚΗ ΝΕΑ. Κ. κ.λ.π) και σε περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας: (ΕΚΚΥΚΛΗΜΑ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ, ΕΞΩΠΟΛΙΣ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΚΗΡΗΘΡΕΣ, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ κ.α). Παράλληλα με την συγγραφή ασχολήθηκε, τόσο με το ραδιόφωνο, όσο και με την τηλεόραση όπου επιμελήθηκε και παρουσίασε τις εκπομπές : «ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ» στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Καστοριάς, «ΕΠΙ τoν ΤΥΠOΝ των ΗΛΩΝ» στο West TV και «ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ» στο FLASH TV Δυτικής Μακεδονίας. Για το μυθιστόρημά του “ΤΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ”, έχει τιμηθεί με το Α΄. βραβείο, βραβείο “Ευποιίας Λόγου”, από το Ιnστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης (ΙΝΒΑ).
Έργα του Δ. Μάνου:
ΔΙΕΞΟΔΟ - ποιήματα.
ΖΟΟ – διηγήματα.
ΠΛΑΚΑΤ - ποιήματα.
ΠΕΤΡΕΣ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ποιήματα.
Η ΠΑΡΘΕΝΑ θέατρο
Ο Κος…ΤΑΔΕ θέατρο
ΤΟ ΤΕΛΟΣ θέατρο
ΕΡΧΟΜΑΙ ΤΑΧΥ θέατρο
TΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ μυθιστόρημα
ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ ΙΟΒΟΛΟΣ νουβέλες