Cut
Ένα μακρύ καλοκαίρι
αχνοχαράζει
σε σκουρομαβί
Η ομίχλη των ματιών σου
εμποδίζει τον ορίζοντα
ν’ ανοιχτεί
κόβει το απλωμένο χέρι του
απ΄τον αγκώνα
το κολόβωμα
πλέει
στις ήμερες θάλασσες
του εμείς.
‘Ενας ανοιχτός ορίζοντας
δεν αφήνει το καλοκαίρι
να εμφανιστεί.
Κλείνεται σαν φίδι
γύρω του,
το πνίγει
στις απλωσιές των φιλιών του.
Ύστερα
έφτασε ο θάνατος.
Cut.
Μάιος 2011
****
Ύπνος
Ενώ κοιμόσουν χωρίς σώμα
με τη μυρωδιά σου,
/λινά τα σεντόνια
στο χρώμα του λίνου/
μπήκα και σου άφησα
ένα παράθυρο ανοιχτό/
στη νύχτα.
Κανονικό, ξύλινο
σαν τα παλιά
φρεσκολουσμένο στην ασπράδα
Ενώ χανόσουν χωρίς σώμα
στο τρίστρατο
Μορφέα/Άδη/Θεού
παρατηρούσα τα όνειρά σου
να σφύζουνε πολύχρωμα
σαν αίμα σε λουλούδια.
Ενώ κειτόσουν χωρίς σώμα
με τα όνειρά σου αγκαλιαστά
δεν ήθελα
να σε ξοδέψω, ξαφνικά/
Να σηκώσω μόνο το μη-σώμα
να πετάξουμε
απ’ το παράθυρο
αφήνοντας
τα υπόλοιπα
να φυλάνε την κάμαρη.
Δεκ.2011
***
Ζωή κι αυτή
Ό,τι χώρεσε από ζωή,
χώρεσε.
Τώρα στριφώνω τα ξεφτίδια
για να μην ξηλωθεί
και το λίγο που απομένει.
‘Ο.τι σπείρεις, θερίζεις
Ο Χρόνος πήρε
τις Ώρες αγκαλιά
κι εξατμίστηκαν
σε μικρομόρια σκόνης
θολής και γκριζωπής.
Ούτε σύννεφο αξιώθηκε να γίνει
ούτε βροχή.
Μέχρι να γυρίσω να κοιτάξω
είχε μείνει
το σκέλεθρό μου όρθιο, εξ απεναντίας,
να με ανακρίνει στυγνά
Να με ψέγει σκληρά
για τις κραιπάλες
και τις χιλιάδες εξαφανισμένες ώρες
της διανοητικής ραστώνης.
Για τα θυελλώδη μεθύσια
με Νιρβάνα σε ύποπτα μπαρ.
Έτρεξα να χωθώ
σ’ έναν τάφο
απ΄τη ντροπή μου.
Γιατί δε χώραγα,
μια σταλιά άνθρωπος;
Φεβ. 2008
***
Μια αχτίνα φως
Μια λεπτή αχτίνα
φως
δια-σχίζει αμείλικτα
την εμποδισμένη μου όραση.
Μισανοίγω το ένα βλέφαρο
-το καλό-
Και χώνεται καρφί
μες απ’ τα ξέφτια της κουβέρτας.
Μάτια ερμητικά κλειστά
βιάζονται ασύστολα.
Ξαφνική αισχύνη
για τη γυμνότητα.
Σκέψου και να ήταν
παχυθρεμμένη
αυτή η αχτίνα.
Φεβ. 2008
***
ΣΤΑΜΝΑ
Σπασμένη στάμνα ο χρόνος μου
στέρεψαν δια μιας όλοι οι χυμοί.
Τίποτα να μην κρατήσει πια ο πηλός;
***********
Αμαλία Ρούβαλη: Γεννήθηκε το 1954, μεγάλωσε στο Ναύπλιο και ζει στην Αθήνα. Είναι κοινωνιολόγος, ισπανίστρια και μεταφράστρια από λατινογενείς γλώσσες. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Πρώτα ποιήματα το 1976 και Έπεα πτερόεντα; το 2009, ετοιμάζει τρίτη μέσα στο 2012. Συνεχίζει να μεταφράζει. Διατηρεί μπλογκ: http://www.amarouv.blogspot.com
amaliarouv@gmail.com