Οδηγίες προς αναγνώστες ποίησης εν γένει
Να διαβάζετε τα ποιήματα εγωϊστικά
Με τριζάτα δόντια και σφιχτές κλειδώσεις
Αλλιώς θα γίνετε ολόκληροι φρουί ζελέ
Από τη ζάχαρη, τις χρωστικές
Και τις ευαίσθητες συνδέσεις
Τέλος,
Υπάρχουν μόνο μικροί έρωτες
Σα μυρμηγκάκια που σηκώνουν
Τριάντα φορές το βάρος τους
Ground
Μιλάς σα να ορίζεις την επόμενη σιωπή
Με πέτρες απ’ τον ποταμό
Της παιδικής σου ηλικίας
Το όνομά μου “Κατερίνα” στο στόμα σου
Το όνομά μου “Κατερίνα” στο στόμα σου
Είν’ η αραχνοΰφαντη βεντάλια
Της μεθυσμένης κόμισσας
Boom Smash
Υπάρχει μια περίπτωση να μιλήσουν ταυτόχρονα οι φωνές
Και ν’ αλληλoεξοντωθούν με μικροέκρηξη
Η Μητέρα και ο Κλέφτης
Ύστερα συνεχίζουμε τη ζωή μας κανονικά
Μετατρέποντας το ετυμολογικό λεξικό
Σε σκαλί για το παραθυράκι
Κύριε Δικαστά
Ζητώ αναβολή
Μέχρι να εμφανιστεί
Ο εαυτός που διέπραξε το αδίκημα
Χμ.
Δεν έπρεπε να σε περιμένω σε καμιά γνωστή γωνία
Έπρεπε να κόψω τη γλώσσα μου με το σπαθί
Και να σε συναντήσω μ’ άλματα
Στη σκοτεινή πηγή
Αυτός ο άντρας είναι άρρωστος με πυρετό
Αυτός ο άντρας είναι άρρωστος με πυρετό
Κι αν πλησιάσω θα κολλήσω
Κάθεται οκλαδόν στο διάδρομο
Μιας δυτικής πολυκατοικίας
Και με κοιτάζει με δυο μάτια
Ένα κλειστό, ένα ανοιχτό
Ύστερα του επιτίθεμαι κόσμια
Έτσι που είναι αδύνατο
Να πάμε μπρος ή πίσω
Το όνομά μου “Κατερίνα” στο στόμα σου (2)
Το όνομά μου “Κατερίνα” στο στόμα σου
Eίναι το ασήκωτο σπαθί
Του βασιλιά των Κορασίδων