Ίαση
Αφουγκράζομαι
τις σειρήνες
των ασθενοφόρων,
ικετεύοντας
μάταιες ελπίδες.
Οι πνεύμονές μου
φλέγονται.
Αναπνέω τα
σπαραγμένα μισόλογα
που τραυλίζεις ·
το μάτι σαλεμένο.
Μορφίνη.
Αναλγητικά.
Συνταγή γιατρού.
Περιστρέφομαι
γύρω από το
νοσηρό άξονά μου,
παλεύοντας με
πληγωμένες αγάπες.
Μώλωπες και φόβοι
ανεμοδέρνονται
στις φλέβες μου.
Η πνοή
του θανάτου
φουρτουνιάζει
την αστραπή
στο αίμα μου.
Το ηλεκτρισμένο δείλι
σείεται κάτω από
κεραυνούς και δάκρυα.
Είμαι άφθαρτη.
The post Μαρία Κατσίκα, “Ίαση” appeared first on Ποιείν.