Με δοκιμάζεις στο νερό και στα βαθιά σου μάτια
και ως αρχαίος άνεμος ελληνικός
περιφέρομαι στα νησιά και στις θάλασσες
και στο σώμα σου
κι από κει στην ερημιά μου…
`
*******************************************************************
Το έργο, που γράφτηκε την άνοιξη του 1987 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε δίσκο το φθινόπωρο του ίδιου έτους με τις φωνές του συνθέτη και της Σοφίας Μιχαηλίδη. Το έργο ηχογραφήθηκε ξανά τον Ιανουάριο του 2018 με πρωτοβουλία και μερική χορηγία του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, με τις φωνές του Μπάμπη Τσέρτου και της Ειρήνης Καράγιαννη και απαγγελία του ίδιου του ποιητή, Διονύση Καρατζά. Αποτελείται από δώδεκα μέρη όπου η αντρική με τη γυναικεία φωνή είναι σε διάλογο μεταξύ τους αλλά και με τα σολιστικά όργανα. Στις 22 Οκτωβρίου 2017 το «Ως αρχαίος άνεμος» παρουσιάστηκε ζωντανά στο θέατρο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, στα πλαίσια του πολιτιστικού μήνα που ήταν αφιερωμένος στον Μίκη Θεοδωράκη.
`
***************************************************************
Από τους δεκάδες κύκλους τραγουδιών που έγραψα στην δεκαετία του ΄80 και παρέμειναν άγνωστοι στο ελληνικό κοινό, ο κύκλος «Ως αρχαίος άνεμος» είναι ο πιο αδικημένος. Και για τον λόγο αυτόν, ο πιο αγαπημένος μου.
Ο σπάνιος λυρισμός της ποίησης του Διονύση Καρατζά σε μορφή ενός φανταστικού διαλόγου με βρήκε σε μια εποχή που επιχειρούσα την έξοδο από το τονικό σύστημα γράφοντας πολύχρωμες μελωδίες σε συνδυασμό με συνεχείς αρμονικές μετατροπίες, έτσι που ο Λόγος, το Μέλος και η Αρμονία λες και ήταν η προέκταση του πόνου της ψυχής και του έρωτα.
Για τον λόγο αυτόν χαιρετίζω την καινούρια έκδοση του έργου αυτού που τόσο πολύ με γοήτευσε το άκουσμά της. Είναι όλοι υπέροχοι!
Ας μου επιτραπεί όμως να εκφράσω την βαθειά χαρά του παππού Μίκη για τα δυο εγγόνια του: τον Μίκη για τα πανέμορφα στολίδια στο εξώφυλλο και στο ένθετο του CD και τον Αλέξανδρο που κάνει το πρώτο του βήμα στον χώρο της παραγωγής.
Αθήνα, 12.4.2018
Μίκης Θεοδωράκης
`
**********************************************************************
Ο έρωτας, ως αρχαίος άνεμος, ξεγυμνώνει επιφάνειες και φωτίζει βάθη. Περιφέρεται σε στεριές, θάλασσες και σώματα και διαπερνά αιώνες και πατρίδες. Μέσα από τον μύθο, τη μνήμη, το πάθος, τον πόνο και τον θρίαμβο ανακαινίζει τον διάλογο του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον άλλον και τον κόσμο. Διευκολύνει την αποκάλυψη της αλήθειας και την εμβάθυνση της ελευθερίας, συστατικών στοιχείων της πολιτικής ωριμότητας και της προσωπικής αυτοπεποίθησης και ευθύνης.
Το έργο «Ως αρχαίος άνεμος», με τη συνεχή ροή των μουσικών εικόνων και την εναλλαγή ανδρικής και γυναικείας φωνής, αναδεικνύει τον έρωτα ως εκλεπτυσμένη -εσωτερικής καταγωγής- απαίτηση ζωής, απέναντι στην άξεστη -εξωτερικής προέλευσης- δύναμη επιβολής που συνιστά τη βαρβαρότητα.
Διονύσης Καρατζάς