ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Μαλακό φως σαν λεπίδα,
Του πτώματος ομίχλη
Την κόβεις στα τρωτά σημεία.
Σκληρό φως ως από μηχανής Θεός,
Των στιλέτων αντικαθρέφτισμα
Παραμορφώνεις τα ιδωμένα και εκτυφλώνεις.
Υπέρλαμπρο, της πιο απατηλής των αισθήσεων, φως,
Αφού σεαπέταξα ως Σατανά,
Το συγκεκαλυμμένο - σκιασμένο έγκλημα διασκευάζεις.
Φως με τη διττή σου φύση,
Σκουριασμένα τα μαχαίρια με κεχριμπαρένιους κόμπους αίμα,
Χωρίς τη συνύπαρξη του σκοταδιού ποια αλήθεια,
Αλήθεια σου προσάπτουν;
«ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ»
Τρομαγμένα της φαντασίας μου πετούμενα
Με του σκιάχτρου το συναπάντημα,
Του ομοιώματος της ζωής μου
Σκορπάτε προς άγνωστες κατευθύνσεις.
Μα ευγενή μου συνάμα πτερόεντα όντα
Σπόρους αιώνων που κουβαλάτε αφήνετε
Σε χέρσα γη που πεισματικά αρνείται να καρποφορήσει.
Και εγώ, ένας μικρόψυχος γραφιάς
Καρτερώ στις ξόβεργες που έστησα πιο πέρα,
Παγιδευμένα να σας ανταμώσω.
Στο τελεσίδικο αγγέλων και δαιμόνων φτεροκόπημά σας,
Να ανταπαντήσω με το ομοίωμα του θανάτου.
Έρποντας τότε θα επιστρέψω στη γη μου
Να δρέψω τα άνθη των σπόρων σας
Και με έπεα, φόρους τιμής να σας αποτίνω πτερόεντά μου.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Δεν άντεχε την πραγματικότητα που την περιέβαλε.
Να κλείνει τα μάτια ή τα αυτιά με τα χέρια της;
Πήρε την απόφαση και έκοψε τα χέρια της.
Τα έκοψε για να βλέπει και να ακούει,
κυρίως όμως για να μην κόψει κάποτε τη γλώσσα της.
Υπήρχε ακόμα ελπίδα να αντισταθεί στο αποτρόπαιο.
ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Πληγές το σώμα του γεμάτο,
μα στην ψυχή του μία.
Τα τραύματα μαρτυρούσαν
έναν πόλεμο που δόθηκε.
Το άλλο της ψυχής δε μιλούσε.
Ίδιος σιωπηλός ήρωας
υπόκειντο σε μαρτύρια
για να ομολογήσει,
αλλά τα υπέμενε στωικά.
Έως θανάτου.
Έως ότου έγινε όλος μια πληγή,
ψυχή τε και σώματι.
Και φωνασκούσε τότε όλος,
σε μια γλώσσα ακατάληπτη.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
HΘεοδώρα Σπηλιωτάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε και εργάστηκε ως Χημικός Μηχανικός. Είναι τελειόφοιτη μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών του Ε.Μ.Π.