TΟ ΚΑΔΡΟ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΟΨΗ
Σε ομιχλώδες τοπίο, η λιτή φιγούρα
αφαιρούσε το κόκκινο ένδυμα που
κάλυπτε τη γύμνια της.
Σώμα κυματισμός, μαλλιά του αέρα
Το ομιχλώδες τοπίο και το κόκκινο
η Φωτογραφία
Η γύμνια της απομονώθηκε από το έργο τέχνης
Δεν ενδιέφερε
————————————————————————
Θάνατος
Η γη χαροκοπά,
Ξαναγεννιέται
Αποδημητική Περσεφόνη
Κράτησες τη συμφωνία.
—————————————————————————
……ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
Παράπονο του Φθινοπώρου
Να σε στολίσω
Σ΄αυλές μοναχικές
με κίτρινες κληματαριές
Το κάλλος ατάραχα θα σβήνει
΄Οπως τα φύλλα σου,
εκλιπαρώντας την κοίτη τους
———————————————————————————–
Εαυτός προς Εαυτόν:
Κτυπούν την πόρτα, άνοιξε
- Το σκοτάδι θα είναι
———————————————————————————–
ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ
΄Ενα παιδί εκβράστηκε στον ουρανό
Ξύλο της θάλασσας
Σώμα
Σπασμένη κλειδαριά η αναπνοή σου,
σε άφησε
Σε στέγνωσε βουβή βροχή να ματώνουν οι θάλασσες
Ποιος έκλαψε;
Για το πεπρωμένο,
ο Θρήνος τους
——————————————————————————————-
ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΤΟΥ
Η Αλήθεια!
Τόσα φωνήεντα μαζί,
φωνάζουν.
Φωνάζει
Πνίγηκε η θάλασσα
όταν κατάπιε το ψέμα σου.