`
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ: Μηνάς Δημάκης, «Είναι δρόμοι…»
[...]
Λόγια ειπωμένα μόνο για τον άνεμο:
«Αν κάποτε μ’ αφήσεις θα πεθάνω»
Κι άλλα χιμαιρικά που λένε στις αγάπες
Όταν ακούσεις βήματα στης μοναξιάς τους δρόμους
Να με θυμάσαι
Όταν τα αστέρια μες στα μάτια σου το μεσονύχτι
καθρεφτίσεις
Να με θυμάσαι
Όταν φτερά μέσα στα όνειρά σου δεις
Να με θυμάσαι
Κι αν είναι κάποτε να κλαις θα με θυμάσαι
Είναι δρόμοι που φέρνουν σ’ απάτητα δάση,
σ’ ολοπράσινες λίμνες, βουερές πολιτείες,
είναι δρόμοι που ξέρουν παλιές ιστορίες,
που έχουν όλοι ξεχάσει.
Είναι θάλασσες πώχουν νησιά μαγεμένα,
που δεν έχουν γραφτεί στου σοφού το βιβλίο,
που δεν άραξε ακόμα ένα πλοίο
κι ούτε πάτησε πόδι κανένα.
Είναι ανθρώποι που οδεύουν προς άγνωστα μέρη,
συντροφιά με τ’ αστέρι γυρνούν κάθε βράδυ,
τους μαγεύει η σιωπή, το σκοτάδι.
και μεθούν απ’ τ’ αγέρι.
Είναι δρόμοι που φέρνουν σ’ απάτητα δάση,
κι είναι ανθρώποι σε μαύρα δωμάτια κλεισμένοι,
ένας δρόμος μια θάλασσα δεν τους προσμένει,
κι οι θεοί πια τους έχουν ξεχάσει.
`
`
************************************************************
Μελοποίηση ποιημάτων των: Μιχάλη Γκανά, Γκρέγκορυ Κόρσο, Παντελή Καλογεράκη, Μηνά Δημάκη, Γιάννη Ευθυμιάδη, Πάμπλο Νερούδα, Ντίνου Σιώτη, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Πάουλ Τσέλαν, Φερνάντο Πεσσόα, Τζελαλαντίν Ρουμί.`
Ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης είναι δύο 24χρονοι μουσικοί από την Κρήτη που μελοποιούν από τα 16 τους χρόνια ποιητικό λόγο. Εμφανίστηκαν και διακρίθηκαν στην 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου, ως τραγουδοποιοί και το πρώτο τους τραγούδι (“Αυτοί παιδί μου δεν”), σε ποίηση Μιχάλη Γκανά. Στο πρώτο ολοκληρωμένο τους δισκογραφικό εγχείρημα τους τιμά, συμπράττοντας με τη συμμετοχή της η Μαρία Φαραντούρη, την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Γιώργος Ανδρέου, ενώ την καλλιτεχνική επιμέλεια και την διεύθυνση παραγωγής υπογράφει ο Παρασκευάς Καρασούλος.
Το βιβλίο – CD κοσμούν έργα του ζωγράφου Βασίλη Πέρρου
`
***********************************************************
Όταν εμείς ήμασταν στο Λύκειο κάναμε μια δουλειά πάνω σε ποίηση Μηνά Δημάκη και την παρουσιάσαμε εδώ στο Ηράκλειο. Η ίδια καθηγήτρια που μου είχε δώσει τα ποιήματα του Δημάκη μια μέρα μου έδωσε και κάποια του Μιχάλη Γκανά. Τα μελοποιώ, έρχεται ο Μιχάλης Γκανάς τυχαία εδώ για την παρουσίαση του βιβλίου του “Γυναικών” και απλά η κ. Μανουρά, αυτή η καθηγήτρια που μας είχε δώσει τα ποιήματά του κανονίζει, να μας εμφανίσει στο τέλος ως έκπληξη. Παίξαμε, του αρέσαμε και μας είπε όταν ανεβαίναμε Αθήνα να τον πάρουμε τηλέφωνο. Τον πήραμε, και τώρα έχουμε αναπτύξει μια φιλία και με τον ίδιο αλλά και με τη γυναίκα του. Κάπως έτσι λοιπόν, έτυχε την περίοδο που έκανε ο Θεοδωράκης μια εκπομπή για τους ποιητές να είμαστε μαζί με τον Μιχάλη Γκανά και παίρνοντας πλάνα από την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη, έδειξε και εμάς.
`
Το πρώτο ποίημα που ανακαλύψαμε και διαβάσαμε μόνοι μας ήταν το «ερωτικό ποίημα Ε» του Σεφέρη. Όταν σε ένα ποίημα τέτοιο, διαβάζεις τη φράση «ο κόσμος είναι απλός», όλα τα άλλα είναι εύκολα. Στη συνέχεια κάναμε κάποια μαθήματα κιθάρας και αρχίσαμε να μελοποιούμε ποιήματα. Γιατί η ποίηση υπήρχε ήδη μέσα μας. Όταν εμείς είχαμε ανάγκη να γράψουμε μουσική, δεν υπήρχε λόγος να γράψουμε στίχους.
`
Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης