ΔΥΟ ΕΓΩ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τ’ αστέρια
κρυφτήκανε απόψε.
Θα περπατήσω
τα σοκάκια
παρέα με τα
δύο εγώ μου.
Το ένα που
μελωδικά σιγοτραγουδά.
Τ’ άλλο που
κραυγάζει υστερικά.
Τα δυο μισά μου,
εγώ.
Ραμμένα μέσα μου.
Ένα σώμα.
Ποτέ δε
μ’ αποχωρίζονται.
Στέκονται μαζί μου,
στο πέρασμα
της νύχτας.
Έπειτα σπίτι
θα γυρίσω.
Να τα βάλω
για ύπνο.
Γαλήνη να βρουν.
Αύριο πάλι
θα τα κουράσω.
ΟΒ 11/08/15
ΝΙΚΗΤΡΙΑ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κείνους τους ποταπούς,
τους υποχθόνιους
και μοχθηρούς
δαίμονες,
που προσπάθεια
καταβάλλουν μ’ όλα
τα μέσα
να κατακερματίσουν
τα σπλάχνα μου,
τη χάρη δε θα τους κάνω.
Τις σάρκες τους
θα ξεσκίσω
με τα δόντια.
Γεύμα δικό μου
θα γίνουν.
Τις φλέβες τους
θα πλέξω με τα χέρια,
γεύμα να προσφέρω
σα σε γιορτή ενώ σιγοκαίονται
στα κάρβουνα.
Τα σωθικά τους
στο καλάθι πεταμένα,
πόνο θα κραυγάζουν,
το αίμα τους το βρώμικο
θα λιμνάζει
μα με όξινα δάκρυα
θα τ’ αφανίσω.
Θα τους κατασπαράξω.
Κι ό,τι απομένει
η φλόγα θα το πάρει
μαζί της.
Τις στάχτες
θα πετάξω στον αέρα,
να χαθούν.
Τίποτα όρθιο από
δαύτους δε θα μείνει.
Το ζοφερό φως
από το κερί,
έσβησε πια.
Άναψε η λάμπα
και θέρμη γεμίζει
τα μέσα μου.
Τελειώσαν.
Δεν υπάρχουν πια.
ΟΒ 16/8/15
ΜΙΣΧΟΣ
~~~~~~~~~~~~~~~~
Αιμοφόρα αγγεία
σε κέντημα μας δένουν.
Τροφή κι οξυγόνο
μεταλαμβάνω από σένα.
Στα μύχιά μου
το αίμα σου ρέει.
Μα, σαν κλωστή
αν ο λώρος κοπεί,
τούτος ο μίσχος
θα σαπίσει μονομιάς.
ΟΒ 19/6/15
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αμαρρύλιε εσύ,
μύρο γεννάς τοξικό.
Άρωμα μεθυστικό αναβλύζεις,
ναρκώνοντας τους γύρω σου.
Ανικανοποίητος από την ομορφιά σου
παραμένεις,
θαυμάζοντας το καθρεπτισμένο σου
είδωλο, για ώρες, μέρες.
Ανήμπορος,
τον έρωτα αλλού να βρεις.
Φυλακισμένος
στο αιώνιο κλουβί σου,
κανείς μη σε πληγώσει.
Κι όταν τον μαρασμό σου
πια γευτείς,
κανένας,
ποτέ δε θα έχει μάθει
ποιός πραγματικά είσαι.
ΟΒ 21/6/15