`
Εκδόσεις πουλιά
Στα χέρια μου κρατώ ένα αγγλικό βιβλίο. Είναι των εκδόσεων του Μαύρου Κύκνου. Γράφει Βlack Swan. Πόσο όμορφο είναι και φιγουράτο.
Ας το βάλω στο ράφι μαζί με άλλους μαύρους κύκνους…
Στο παραθαλάσσιο σπίτι χαζεύω τα ξένα βιβλία που έχω. Είναι πολλά. Έχω και εκδόσεις Πιγκουΐνου…
…οι πιγκουΐνοι δεν πετούν. Κάνουν μονάχα βουτιές. Καταπίνουν ψαράκια. Χοντραίνουν από τη λαιμαργία τους.
…και οι κύκνοι; Αυτοί φτερουγίζουν λιγάκι. Μα κουράζονται και κατεβαίνουν. Κολυμπούν παχουλοί στο νερό.
Είμαι κι εγώ εκδότης. Έχω τις εκδόσεις Πουλιά. Βγάζω πολλά βιβλία όμως δεν πουλιούνται. Έχουν κάνει φωλιά μέσα στην αποθήκη μου. Πώς να ανταγωνιστώ εγώ τους Άγγλους; Με νικούν εύκολα οι Κύκνοι και οι Πιγκουΐνοι με τις επιτυχίες τους.
Δεν έβαλα και καλό όνομα. Είναι λάθος το Πουλιά. Το κοινό δεν το κάνει κέφι. Ένα πουλί συγκεκριμένο έπρεπε να βάλω.
Χήνες. Αυτό θα ήταν πιο σωστό. Εκδόσεις Χήνες.
Τώρα ας φύγω λίγο από το σπίτι να πάω για μπάνιο στην παραλία. Εκεί σουλατσάρουν και χήνες. Τις φέραν και τις αμόλησαν φιλόζωοι και οικολόγοι.
Τι ευγενικές που είναι. Όταν κολυμπώ έρχονται δίπλα μου και μου κάνουν παρέα.
Μακάρι να κυκλοφορούσα κι εγώ ένα καλό
μπεστσέλερ όπως οι κύκνοι και οι πιγκουΐνοι. Τόσα χρόνια δουλειά χωρίς καθόλου κέρδη.
Να κονομούσα κι εγώ σαν εκδότης. Αχ βρε χήνες φιλενάδες μου στα μπάνια.
Να’ βγαζα κι εγώ λίγες χήνες.
Χήνες, χήνες.
Κάτι επιτέλους να κέρδιζα.
Χήνες, χήνες.
`
* Το τελευταίο κείμενο του Κώστα Ριτσώνη, δημοσιευμένο στην προσωπική του σελίδα στο facebook στις 6 Ιουλίου 2015