[author] Του Δημήτριου Μουζάκη [/author]
Η Yoko Ono και ο John Lennon ζήτησαν κάποτε από τον Νίκο Μαστοράκη μια σχετικώς περίεργη χάρη. Ήθελαν να επισκεφτούν και να ακούσουν τις ορμηνείες όσων από τους αστρολόγους της Αθήνας θα επέλεγε ο γνωστός σκηνοθέτης. Ο Νίκος Μαστοράκης δεν τους χάλασε το χατίρι. Τελευταία στάση της παρέας Ono-Lennon-Μαστοράκη ήταν η Τασία Λούτα, γνωστή αστρολόγος της εποχής και προσωπική σύμβουλος πολλών διασήμων και επιτυχημένων στο είδος τους, όπως ο Μίνωας Κυριακού. Διαβάζοντας το χέρι του Lennon η αστρολόγος ορμήνεψε: «αγόρι μου να προσέχεις, διότι θα σε πυροβολήσουν σε ένα νησί». Θορυβημένο από την προφητεία, το ζευγάρι ακύρωσε τότε την κρουαζιέρα του στα ελληνικά νησιά και επέστρεψε στο Λονδίνο.
Πολλά χρόνια αργότερα, περί την αλλαγή της χιλιετίας, ο Νίκος Μαστοράκης λαμβάνει από την Ono συνέντευξη και της θυμίζει την προφητεία. Η Οno, εμφανώς ταραγμένη, ανακαλεί το γεγονός και διαπιστώνει: «Το Manhattan είναι νησί!». Το διάβασμα της χειρός είχε επιβεβαιωθεί. Ρίγος.
Aναλογιζόμενος την ιστορία αυτή, προσπάθησα να μαντέψω τις πιθανές σκέψεις του μέσου ανθρώπου που την πληροφορείται, του ανθρώπου, δηλαδή, που εμείς, οι επιδημιολόγοι της έννοιας, τόσο παιδεύουμε: α) Υπάρχουν αστρολόγοι και αστρολόγοι, και κάποιοι από αυτούς έχουν το χάρισμα, δεν μπορούμε να τους απορρίπτουμε όλους συλλήβδην και β) Παράξενη σύμπτωση, αλλά σύμπτωση.
Επιτρέψτε μου, τώρα, να σας πω τις δικές μου. Προφανώς συντάσσομαι με τους υπέρ της σύμπτωσης, δεδομένου ότι, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν έχει συστηματοποιηθεί ανάγνωση μελλοντικού πυροβολισμού σε χέρι μετά του τόπου στον οποίον αυτός θα λάβει χώρα, ούτε, βέβαια, κρίνω την πιθανότητα επαλήθευσης μιας τέτοιας πρόβλεψης για ένα σημαίνον πρόσωπο (ακόμη κι αν η αστρολόγος δεν αναγνώρισε τον John, θα κατάλαβε, φρονώ, πως είναι σημαντικός) μικρότερη από το να κερδίσει κανείς το λαχείο.
Οι δικές μου σκέψεις, απλώς, δεν τελειώνουν εδώ. Στο σημείο αυτό, όμως, πρέπει να πραγματοποιήσω την απαραίτητη παρένθεση της αποσαφήνισης του παρασιτισμού. Στη Βιολογία, παρασιτισμός είναι η κατάσταση συμβίωσης δύο οργανισμών που ανήκουν σε διαφορετικό είδος, του παρασίτου και του ξενιστή, η οποία χαρακτηρίζεται από μονόπλευρη ωφέλεια σε βάρος του ξενιστή και υπέρ του παρασίτου. Το παράσιτο, επιπροσθέτως, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τον ξενιστή, ο ξενιστής, όμως, επιβιώνει ωραιότατα χωρίς το παράσιτο, το οποίο, σε τελική ανάλυση, μόνο ζημία επιφέρει σε αυτόν. Αγαπημένο μου παράδειγμα παρασίτων είναι οι γνωστοί σε όλους μας ιοί, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας τα χημικά υλικά και τους βιολογικούς μηχανισμούς των κυττάρων μας, προκαλούν στον οργανισμό μας βλάβες ποικίλες σε ένταση και συνέπειες.
Ανάλογη των παρασίτων συμπεριφορά συναντούμε και στο κοινωνικό επίπεδο: ομάδες ατόμων, δηλαδή, που, αν και ανήκουν στο ίδιο είδος με μας, μας εκμεταλλεύονται ζημιώνοντάς μας προκειμένου να επιβιώσουν. Τέτοιοι, κατά τη γνώμη μου, είναι οι απανταχού αστρολόγοι. Εκμεταλλεύονται τη μεταφυσική ανάγκη, την απελπισία, τις δεισιδαιμονίες, υφέρπουσες και κραταιές, ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Πυροβολισμοί σε χέρια, γάμοι σε κατακάθια καφέ, επαγγελματικές επιτυχίες σε τράπουλες και ιδού πεδίο δόξης και εσόδευσης λαμπρόν.
Ζωή χωρίς παρασιτισμό δεν υπάρχει˙ κι ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ, θα αποτολμήσω την πρόβλεψη. Κατ’ αναλογία, θα αποτολμήσω την ορμηνεία, ούτε κοινωνία χωρίς παρασιτισμό πρόκειται ποτέ να υπάρξει. Και τούτο, διότι σύμφωνα με την ρηξικέλευθη και μεγαλοφυή θεωρία μου, το παρασιτικό δυναμικό της γης δε μεταβάλλεται.
Τούτο σημαίνει πως ακόμα κι αν, επί παραδείγματι, η αστρολογία και η άσκησή της απαγορευθούν δια ροπάλου, τα παράσιτα (η ύπαρξη των οποίων με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να απειληθεί) θα αλλάξουν, απλώς, τις παρασιτικές στρατηγικές τους. Θα κατεβαίνουν, ας πούμε, στις εκλογές, γλείφοντας, τάζοντας, βαφτίζοντας, έχοντας κατά νου μόνο πώς θα οικειοποιηθούν το δημόσιο χρήμα (ή και το ιδιωτικό, και οι μίζες καλές είναι). Θα ανοίγουν γραφεία παραψυχολογικών ερευνών και ψυχαναλυτικής θεραπευτικής. Θα ιδρύουν θρησκείες και θα ξεκινούν κινήματα. Θα βρίσκουν χρηματοδότες τοκογλυφικών επιχειρήσεων σε επίπεδο διακρατικό.
Δεν τα λέω όλα τούτα για να κατεβάσουμε τα όπλα. Να κυνηγήσουμε όσα παράσιτα υποπίπτουν στην αντίληψή μας. Να μην απογοητεύομαστε, όμως. Το παρασιτικό δυναμικό της γης θα είναι πάντα σταθερό. Κι ο παρασιτισμός αείποτε θα κρατά από το χέρι τη ζωή μας.